TI JALAN KA LAWANG

TI JALAN KA LAWANG

ku:

Sopyan Hardyansyah

 

 

Di sanggeum ku abdi nun... hamo teuing naha, kedah asak hampura lin?

Sapada urang miboga babad, karaos

Gusti tas ngatur sagalana, uingah kari percanten, taya nu sia-sia lin?

 

Mémérés purubui ci mata, pon ngarencana kabagjan hamo manggih tungtung,

sidik urang carita masih panjang,

numawi dibantun disanggem.

Ci soca nu kungsi murubui, tas gogoplakan, asak mingkin? Malih wanda jadi katumbiri....

Heuheuy deudeuh....

 

Ti jalan ka lawang, kalan bagja, sangsara, surak, laju ramisak; muter...

kitu rupina mah nun....

Kalangkang rék di engkeun disimpen, babad mo dipiceun,

malah arék di peuyeum dina sagara sukma anu wening.

Sugan jadi penyeungit.

Asih....

Asih....

Asih....

WILUJENG SUMPING

Wilujeng sumping... di wéb http://www.gapkesusastraan.blogspot.com/. Hatur nuhun tas anjangan. Mugi saparantosna ngaos catetan ti ieu wéb, aya sakedik nu tiasa di bantun ku para mitra, khususna dina konteks budaya jeung kasusastraan.

Panulis sadar, ieu wéb teu luput ti kakurangan, kumargi kitu... pangdeudeul anu ngabangun dipiharep, minangka keur kamajuan ka payunna. Mo panjang-panjang teuing, sumangga didieu saaya-aya....

DIAJAR

FIKMIN# Diajar

“Barudak... ieu mah étang-étang pakaulan, sangkan teu hariwang teuing daria miboga guru siga kula. Kop, saaya-aya nya... heuheuheu :-). Ieu wéb teu mutlak jadi référénsi, margi ieu mah han sabagian leutik baé ti cara kula pikeun mapahkeun tanggung jawab nu jadi guru pikeun murid-muridna” cekéng bari ngusapan layar komputer “teu kedah di kelas baé nja pelajaran, di tempat mana baé jeung saha baé, ulah luput ti diajar, margi diajar téh luas kontéksna” cekéng laju neruskeun piomongeun bari mencrong laju ngusap deui layar komputer.

TI CATETAN HATÉ KA CATETAN KERTAS

TI CATETAN HATÉ KA CATETAN KERTAS

ku

Sopyan Hardyansyah

 

Mangpirang-pirang katugenah di téang dina ranggeuyan pependeman nu lawas ti baheula ka peuyeum kitu baé di jero ati. Diitikurihan ku kasabar. Sabangsaning naon baé nu jadi karudet ti baréto, kiwari di guar, di kotéktak dina saeusining pikir, rasa, jeung halusinasi sorangan. Tas katimu laju dipindah kana catetan keretas, ngajirim jadi puisi atawa sajak. Barang anggeus di pindah, katugenah kabéhna aya sabeundeuleun. Di pencrong. Imut. Geusan sagala di kotéktak tur di pindah kana kertas, sapinuh rohangan ati bungblong - ngemplong.

 

RASPATI

FIKMIN – RASPATI

ku

Sopyan Hardyansyah

 

Dina sawanganna, kasorang seungit malati awun-awunan, anggur héjo ting gulantung, apel beureum tas sayogi di méja, katut para abdina haradé omé. Raspati (wanara beureum – calon raja) gogodég. “Emh ai...” halonna, bari cireumbay mangsa iket panutup matana dibuka, nu mangsa harita laju disingareupkeun ka wilayah sarta ka para rahayatna; ku abdina. Bau taneuh garing, beuki nyedek kana tikorona. Sabangsaning budak buncir; ngorong – sareuseurian bari ngusapan beuteung dihareupeunna. Lian ti éta, susukan sarta talaga saat, taneuh rarengat, huma, kebon, sarta sawah paromanna hideung; balas nu tas diduruk. Laju leungeunna ditutupkeun. Cipruk kadua leungeunna.

“Jaya Raspati!” Sora rahayat pating timbalan.